سال 77 استقلال با ناصر حجازی به فینال جام باشگاههای آسیا رسیده بود،وقرار بود بازی فینال را  درروزعاشورا برگزارکند.آن سال در روز تاسوعا در کنار خیابان محله خودمان مثل عادت همه سالها با دوستانم ایستاده بودیم و دسته های سینه زنی که از خیابان ما رد می شدند را تماشا می کردیم . دراین بین پسرعمویم همان کسی که من را استقلالی کرده بود آمد پیشم و گفت:دوست داری یک جایی ببرمت تا ناصر حجازی و چند تا استقلالی دیگر را ببینی؟ من هم با تعجب گفتم مگر فردا استقلال بازی نداره که ناصر خان میخواهد بیاد بین مردم عادی تا من و تو بتوانیم آنرا ببینیم ؟پسرعمویم گفت تو چکار به این کارها داری؟اگر میایی زود باش برو آماده شو که باید زود بریم.من هم که از خدایم بود،سریع رفتم خانه و آماده شدم و رفتیم آنجای که پسر عمویم قولش را داده بود. در یکی از خیابانهای زیر پل چوبی واقع در پیچ شمیران خانه ای بود که بالای سردرش پرچم یا ابا عبدلله زده شده بود.وارد شدیم ورفتیم یک گوشه ای نشستیم.به پسر عمویم گفتم پس کجاست ؟آنهم گفت:صبر کن چقدر عجله داری؟ گفتم اینجا کجاست؟ اگر قرار بود مرا بیاری عزاداری امام حسین(ع)که محله خودمان آخر اینجور مراسمها و سوگواریها بود؟ دراین بین دیدم صادق ورمرزیاربا یک سینی چای آمد جلو با پسر عمویم  سلام و احوال پرسی انجام داد و چای تعارفمان کرد.پسر عمویم روبه بچه محلش کرد گفت:صادق؛ناصر حجازی نیامده؟ ورمرزیار هم گفت:چرا اتاق بقلی هست و کناراصغر داداش نشسته(اصغر حاجیلو).بعد روبه من کرد و بدون اینکه حرفی بزنه با چشمهایش به من فهماند که دیدی راست می گفتم!خلاصه تا آخر مجلس عزاداری نتونستم از نزدیک ببینمش.وقتی نوحه خوانی و عزاداری تمام شد و ناهار نذری که صادق ورمرزیار و فکر کنم مجید نامجو مطلق و یکی دو نفر دیگه بین مردم پخش کردند,را خوردیم زود رفتیم بیرون از خانه و دمه درورودی آن ایستادیم.بعد از 20دقیقه ای عمو اصغر را دیدم که آمده بود دمه در و داشت سیگارمی کشید و با چند نفر دیگه در مورد بازی فردا صحبت می کرد.رفتم جلو تا ببینم چه حرفهای زده میشود و رد و بدل میشه!که یک دفعه ناصر خان با همان خوش تیپی همیشگیش که یک پیراهن زیبای مشکی تن کرده بود آمد پیش عمو اصغر وگفت:اصغر جان یک نخ از آن سیگارهات را بده به من؟نمی دونم بسته سیگارم را کجا انداخته ام.بعد بحث فوتبال داغ شده بود وحجازی هم اصلا توجه نمی کرد که کی چی میگه و در مورد فوتبال چه حرفهای رد و بدل میشه.داشت سیگارش را میکشید و....در یک نفر اصرار می کرد که عمو اصغرترکیب بازی فردا را اعلام کنه .اما حاجیلو زیر بار نمی رفت و می گفت فردا معلوم میشه.خلاصه آخر سر با اصرار مردم فقط گفت : فردا یحیوی بجای برومند بازی میکنه!منکه غرق صحبتهای این چند نفر با اصغر داداش بودم ، تا این حرف را شنیدم بدون اختیاروبدون اینکه توجهی داشته باشم که ناصرخان و عمو اصغر آنجا ایستاده اند گفتم:یعنی چی؟مگه شهرهرته؟حالا دوتا گل بد در بازی با دالیان خورده که خورده!؟می خواهید قهرمانی را دو دستی تقدیم جوبیلو ایواتا کنید؟ بخدا استادیوم را به آتش میکشیم اگر....!تا آمدم باقی حرفم را بزنم دیدم یکنفر دستهایش را گذاشت جلوی دهانم و گفت:آقا پسر توی که اینقدر به تیمت تعصب داری،به مربیش هم اطمینان داری؟ آیا مربی هست که دوست داشته باشه، تیمش در چنین بازی مهمی ببازه!؟ پس به مربی تیم اعتقاد داشته باش!خیلی خجالت کشیده بودم.می دونید کی بود جلوی دهانم را گرفته بود؟ آره ناصر خان بود که من را به سکوت دعوت کرد و گفت بهش باید اطمینان داشته باشم.عمو ناصر هیچ وقت آن لحظه ای که دستت را برروی دهانم گذاشتی تا..... را فراموش نمی کنم.

اسطوره خوش تیپ من؛

 امروز که  تن خسته ات را به خاک سپردن؛هنوز که هنوزه  بهت ایمان و اعتقاد کامل دارم .

"راستی عمو ناصر : خانه جدیدت مبارک "

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: